Tuesday, September 29, 2015

Movies to Learn Series (ஃபேஸ்புக்கில் எழுதும் தொடர்)

Movies to Learn Series -1:

சினிமா விமர்சகனாக இருப்பதன் சாபக்கேடு, ஒரு படத்தை முழுக்க லயித்துப் பார்க்கமுடியாமல் போவது. படம் ஓடும்போதே, மனம் குறிப்புகளை எடுக்கத் துவங்கியிருக்கும். இதற்கு முன் வந்த இதே நடிகர்/இயக்குநரின் படம், இதே போன்ற கதை/காட்சிகள் வந்த படங்கள், பார்த்துக்கொண்டிருக்கும் படத்தில் வரும் நல்ல/மோசமான காட்சிகள் மற்றும் வசனங்கள் என பல விஷயங்கள் உள்ளே ஓடிக்கொண்டே இருக்கும்.

படம் முடிந்தபிறகு தான் விமர்சனம் பற்றி யோசிக்க வேண்டும் என்று நினைத்தாலும், கொஞ்சம் உருப்படியாக விமர்சனம் எழுத வேண்டும் என்றால், இதைச் செய்து தான் ஆகவேண்டும்.

முன்பு ஆங்கிலப்படங்களுக்கும் இதைச் செய்துகொண்டிருந்தேன். இந்தப் பிரச்சினையில் இருந்து என்னை உலுக்கி, வெளியே போட்ட படம் Amores Perros. விமர்சனம் எழுத வேண்டும் என்று பார்க்க ஆரம்பித்து, ’ஐயா..என்னை மன்னித்துவிடுங்கள்’ என்று காலில் விழ வைத்த படம். அதன்பின் இன்றுவரை அந்தப் படம் பற்றி ஒன்றுமே எழுதவில்லை. அந்தப் படத்திற்கு மரியாதை செய்ய, அதைவிட நல்லவழி எனக்குத் தெரியவில்லை.

அதிலிருந்து, பிறமொழிப்படங்களை முதன்முறை பார்க்கும்போது ‘சும்மா’ பார்ப்பது என்று வழக்கப்படுத்திக்கொண்டேன். விமர்சனம் என்று எதையாவது கிறுக்குகிறேன் என்றால், அது இரண்டாவது முறையாகப் பார்த்தபிறகு தான். ஹிட்ச்காக் படங்கள் என்றால் 3-4முறை பார்த்தபிறகே எழுதுவது பற்றி யோசிப்பது!

ஆனாலும் Amores Perros போன்ற படங்களைப் பற்றி, முடிந்தவரை ஒன்றும் எழுதுவதில்லை. கமர்சியல் / தமிழ்ப்படங்களைப் பற்றி எழுதிவிட்டு, நல்லபடங்களை உங்களுக்கு சொல்லாமலே போகிறோமே எனும் உறுத்தல் எப்போதும் உண்டு. இதைத் தீர்க்க இப்போது ஒரு எளியவழியை கண்டுபிடித்துவிட்டேன். அந்த படங்களின் அறிமுகம் ”மட்டும்” இங்கே அவ்வப்போது போடுகின்றேன்.

இவை பொழுதுபோக்குப் படங்கள் அல்ல. நல்ல சினிமா பார்க்க வேண்டும் என்று ஆர்வம் உள்ளவர்களும் ’ஆன்லைன்’ திரைப்பட மாணவர்களும் தேடிப் பார்த்துக்கொள்ளவும். முதலில், Michelangelo Antonioni-வின் Blow Up(1966).

ஒரு ஃபோட்டோகிராபர் பார்க்கில் ஒரு ஜோடியை ஃபோட்டோ எடுக்கிறான். அந்த ஃபோட்டோக்களை டெவலப் செய்து பார்க்கும்போது, சம்திங் இஸ் ராங்....அந்த ஃபோட்டோக்களை ஆராயும்போது, ஒரு கொலைக்கான சாட்சியமாக அவை மாறுகின்றன. A thriller ended like a melodrama with unbelievable touch.

-----------------------------------------

Movies to Learn Series - 2:
 
தைரியம், தில்லு, எதையும் தாங்கும் உறுதி இருக்கிறவர்களுக்கு மட்டும் இந்தப் படம்...Bitter Moon (1992)

சைக்காலஜிக்கலா உங்களை இந்தப் படம் பாதிக்கலாம், ஜாக்கிரதை.

ஒன்லைன் என்னன்னா.....

ஒரு கப்பல் பயணத்தில் ஹீரோ செமயான ஃபிகர் ஒன்னைப் பார்க்கிறான். அதை உஷார் பண்ணலாம்ன்னு நினைக்கும்போது, ஒரு பக்கவாதம் வந்த ஆசாமி, குறுக்கே வர்றார்.

‘தம்பீ, நாந்தான் அவ புருசன்..நீ நினைக்கிறது நியாயம் தான்(!). ஆனால் அதுக்கு முன்ன என் கதையைக் கேளு..முழுசாக் கதை கேட்டால், அவ உனக்குத்தான்’-ன்னு ஒரு டீல் போடுறாரு.

என்னடா இது, கதை கேட்டா கட்டை கிடைக்குமான்னு ஹீரோவும் நாமும் கதை கேட்க ஆரம்பிக்கிறோம்.

அந்தக் கதை ஹீரோவை மட்டுமில்லை, நம்மையும் உலுக்கிப் போடுது...வேண்டாம், வேண்டாம்ன்னு ஹீரோவும் நாமும் கதறினாலும், கதை தொடர்கிறது...............!!

If you understand the movie, it's a world cinema.
Otherwise, it's an erotic movie.

Both way, you are benefited.
smile emoticon


‪#‎MoviestoLearn‬
------------------------------------
 
Movies to Learn-3:
 
நிலப்புரபுத்துவ காலகட்டத்தில் ஒவ்வொரு ஜாதிக்கும் ஒரு வேலை என்று நிர்ணயிக்கப்பட்டிருந்தது. இந்தியா மட்டுமல்லாது, ஆப்பிரிக்கா, ஜப்பான் என உலகத்தின் பல பகுதிகளிலும் இது வழக்கத்தில் இருந்தது. மன்னராட்சியும் அதைத் தொடர்ந்த காலனி ஆட்சியும் முடிவுற்றபோது, புதிய ஜனநாயகம் மலர்ந்தது. வேலைவாய்ப்பு என்பது ஜாதிக்கு அப்பாற்பட்டதாக ஆனது. எனவே ஜாதிப்புத்தி என்பதும் மெல்ல பொருளிழந்து போனது.

மாறிவிட்ட காலத்தைப் புரிந்துகொள்ளாமல், பழங்கால பெருமை/ சிறுமையிலேயே தங்கிவிட்ட மனங்கள் பல இங்குண்டு. இனி அவற்றுக்கு எவ்விதப் பொருளில்லை.

அவற்றைக் கைவிட்டு, புதிய காலகட்டத்திற்கு ஏற்ப நகர்வது காலத்தின் கட்டாயம்.

இதைப் பற்றிப் பேசிய படங்களில் இரு படங்கள் உலக அளவில் முக்கியமானவை. ஒன்று, Seven Samurai. இரண்டாவது தேவர் மகன். தொழில் சார்ந்த வாழ்க்கை முறையை உடைத்துக்கொண்டு, மனித இனம் மேலே எழ வேண்டிய அவசியம் பற்றி இருபடங்களும் பேசின. செவன் சாமுராயை விட, தேவர் மகன் வெளிப்படையாகவே இவ்விஷயத்தை விவாதித்தது.

அப்புறம் ஏன் தேவர் ஜாதிவெறிப் படம் என்று சிலரால் தேவர் மகன் திட்டப்படுகிறது என்கிறீர்களா? ஏனென்றால்...........

செவன் சாமுராயும் அப்படித்தான் சிலரால் திட்டப்பட்டது. தனது சாமுராய் ஜாதிப்பெருமையைக் காட்ட, அகிரா குரோசோவா இப்படத்தை எடுத்ததாக குற்றச்சாட்டு எழுந்தது.

ஆனால் கால ஓட்டத்தில் அப்படம், தனக்கான மரியாதையைப் பெற்று சிம்மாசனத்தில் அமர்ந்தது.

இந்தப் படங்களில் பேசப்படும் விஷயம், ஏதோ ஒரு ஜாதிக்கானது இல்லை. ஒவ்வொரு ஜாதிக்காரனும் தேவையற்ற ஜாதியின் பிடியில் இருந்து விடுபடுவது பற்றி இவை பேசுகின்றன. அது புரிந்தால், இவை ஏன் உலக சினிமாக்கள் என்பதும் புரிந்துவிடும்.

திரைக்கதை, ஒளிப்பதிவு, எடிட்டிங் ஆகிய மூன்றையும் கற்றுத்தேர, இந்தப் படங்கள் உதவும்.

‪#‎MoviestoLearn‬
--------------------------------------------------
 
Movies to Learn - 4:

திரைக்கதை பற்றி கற்றுக்கொள்வதற்கு இருக்கும் ஒரு வழி, ஒரே கதையை இருவேறு திரைக்கதையாசிரியர்கள் எப்படி அணுகியிருக்கிறார்கள் என்று ஸ்டடி செய்வது.

Patricia Highsmith என்பவர் 1955ல் எழுதிய நாவல் The Talented Mr. Ripley.

இது 1960ல் Purple Noon (French Title :Plein Soleil) என்ற ஃப்ரெஞ்ச் படமாக வந்து சூப்பர் ஹிட் ஆனது. அட்டகாசமான த்ரில்லர் படம் அது.

மீண்டும் அதே கதை, 1999-ல் The Talented Mr. Ripley எனும் நாவலின் பெயரிலேயே வெளியானது. இது ஒரு சைக்காலஜிக்கல் த்ரில்லர்.

முதல் படம் மிகவும் சிம்பிளான, நேரடியான த்ரில்லர். ஆனால் இரண்டாவது கொஞ்சம் சிக்கலானது. சில சைக்காலஜிக்கல் விஷயங்களையும் சேர்த்திருப்பார்கள். கொஞ்சம் அடர்த்தியான படம் இது.

இரண்டையும் ஒரே நேரத்தில் பார்க்கும்படி சிபாரிசு செய்கிறேன்.

கதை….

நாவலின் நாயகன் ஒரு அனாதை, வாழ வழி தேடி அலைபவன். அதே நேரத்தில் போர்ஜரி, கோல்மால் வேலைகள் செய்வதில் வல்லவன்.

அந்த ஊர் பணக்காரருக்கு ஒரு பிரச்சினை. அவரது மகன் அவரிடம் கோபித்துக்கொண்டு, வேறு ஊரில் வாழ்கிறான். அவரது பணத்தை மட்டும் மாதாமாதம் பெற்றுக்கொண்டு, காதலியுடன் வாழ்க்கையை எஞ்சாய் பண்ணுகிறான். அவனைத் திருத்தி, தந்தையிடமே கொண்டுவந்து சேர்க்க வேண்டும்.

ரிப்ளே அந்த வேலையை ஏற்கிறான். இதைச் செய்தால் ரிப்ளேக்கு 5000 டாலர்கள் கிடைக்கும். எனவே ரிப்ளேயைப் பொறுத்தவரை இது அவனுக்கு வாழ்வா, சாவா பிரச்சினை.

எனவே ரிப்ளே, அந்த மகனுக்கு கொடுப்பது இரண்டே ஆப்சன் தான். ஒன்று, அவன் திரும்பி வரவேண்டும். அல்லது……………………………..!

‪#‎MoviestoLearn‬



மறுமொழிப்பெட்டி:
தமிழிலும் மறுமொழியிடலாம்
Loading...

0 comments:

Post a Comment

தங்கள் பின்னூட்டத்திற்கு நன்றி.